தகுதிகளுடன் தகுதியானவர்களைத் தேர்ந்தெடுங்கள்!

கவர்ச்சியான உடைகளைத் தேர்ந்தெடுக்கத் தெரிந்த இளைஞனுக்கு…

எல்லாவற்றிலும் நான் பெஸ்ட் பொருளையே தேர்ந்தெடுப்பேன் என்று கூறும் பலரும்….

ஒன்றில் பெரிதாக கவனம் செலுத்தாமல் கோட்டை விடுவதைப் பார்க்கிறோம்.

அதுதான் நல்ல, தகுதியான தலைவர்களைத் தேடுவதில்லை. நல்லவர்களாக உருவானவர்களை இனம் காண்பதில்லை; கண்டாலும் ஆதரிப்பதில்லை.

இந்தக் குற்றம்தான் உலகத்தில் இன்று மிகப் பெரிய ஒரு பிரச்சினையாக உள்ளது. உலகில் எதற்குப் பஞ்சம் உள்ளது என்றால் பெட்ரோலுக்கோ, அரிசிக்கோ அல்ல. மனிதர்கள் மத்தியில் உள்ள பரஸ்பர நம்பிக்கைக்கும் தலைமைப் பண்புகளுக்கும்தான் இன்று கடும்பஞ்சம் நிலவுகிறது.

இந்தப் பஞ்சத்தைப் போக்கி உலகினை மேம்படுத்துவதற்காக ஆழமாகச் சிந்தித்தவர் சுவாமி விவேகானந்தர். நம்மைப் போன்றவர்களையும் சிந்திக்க வைப்பவர் அவர்.

ஒருவனின் கையில் ஒரு கட்டி. அதனை அவன் கவனிக்காததால் அது புரையோடிவிட்டது. தாங்க முடியாத வலி. என் கையில் கட்டி இருந்தால் மற்றவர்கள் என்னைப் பற்றி மட்டமாக நினைப்பார்கள் என்று அருவருப்படைந்தான் அவன்.

உடனே துருப்பிடித்த ஒரு கத்தியால் கட்டியைக் கீறினான். வலி சற்றுக் குறைந்தாலும் கத்தியின் துரு கட்டியில் ஏறிவிட்டது. சிறிது காலத்திற்குப் பின் கட்டி பெரிதாகிச் சீழ் பிடித்துத் தீராத நோய் வந்துவிட்டது.

இந்த மனிதன் செய்ததையே நமது சில திடீர்த் தலைவர்கள் சமுதாயத்திலும் நாட்டிலும் தொடர்ந்து பல நேரங்களில் செய்து வருகிறார்கள். சமுதாயத்தில் ஒரு தீமை, நாட்டில் ஒரு பிரச்னை என்றால் அதை நீக்க அவர்கள் செயல்படும் முறை என்ன?

நமது சமுதாயத்திலும் நாட்டிலும் தீமைகள், குற்றங்கள், குறைகள், அநீதிகள் பெருகி உள்ளன. இதைப் பற்றி எல்லோரும் பேசுகிறோம். ஆனால் தீமைகள் மட்டுமே உள்ளன என்பது சில சுயநலம் மிக்க அறிவுஜீவிகளின், அவசரமாக உள்ள சீர்திருத்தவாதிகளின் செயல், சிந்தனை, பேச்சு, நம்பிக்கை ஆகும். சமுதாயத்தைப் பற்றிய எதிர்மறையான விமர்சனம் இவர்களது வாழ்க்கை யாக்கிக் கொண்டார்கள். இதற்காக வெளிநாட்டு அமைப்புகள், அந்நிய மத வியாபாரிகள் இப்படிப்பட்டவர்களுக்குப் பணத்தை அள்ளி வீசுகிறார்கள்.

பஞ்சமோ பஞ்சமென்றே -நிதம் பரிதவித்தே உயிர் துடிதுடித்து

துஞ்சி மடிகின்றாரே -இவர் துயர்களைத் தீர்க்கவோர் வழியிலையே

மார்ட்டின் லூதர் கிங் போராட்டக் களத்திற்கு வருவதற்கு சுமார் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கறுப்பின மக்களுக்காகத் தீவிரமாகச் சிலர் போராடித் தோல்வியுற்றுக் களைத்திருந்தார்கள். அந்தப் போராட்டங்களுக்கான விதைகள் வெள்ளையர்கள் மீதிருந்த வெறியினால் வெந்திருந்ததால் அங்கு சுதந்திரம் என்னும் செடி முளைக்கவில்லை. ஆனால் கிங்கிற்குத் தார்மீகப் பலத்தோடு தெய்வ பக்தியும் இருந்தது. அவர் அடிமை முறையைக் கொள்கை வெறியுடன் எதிர்க்காது கொள்கை வீரியத்துடன் களையப் பாடுபட்டார். அவ்வாறு செயல்பட்டுச் சுதந்திரம் பெற்றால்தான் அது நிலைத்திருக்கும் என்றும் அவர் பிரச்சாரம் செய்தார்.

வெறித்தனமாகச் செய்யும் சீர்திருத்தங்கள் யாவும் வெற்றியை இறுதியாக்காது. வெறியோடு போராடுபவர்கள் ஒரு கட்டத்தில் தாங்கள் எதற்காகப் போராடுகிறோம். யாருடைய நன்மைக்காகப் போராடுகிறோம் என்பதையே மறந்துவிடும் அவலத்திற்கு வந்துவிடுகிறார்கள். இது உலக சரித்திரம் வெகு காலமாகக் காட்டி வரும் ஓர் உண்மை.

தீவிரமாகப் போராட வேண்டும் என்று வாதிட்ட மக்கள் நிறைந்த இக்கட்டான சூழ்நிலையில்தான் தார்மீக, தெய்வ சக்தியுடன் போராட்டக் களத்தில் குதித்தார் கிங். “வெள்ளை அமெரிக்கர்கள் கறுப்பர்களாகிய நம்மை மதிக்கும்படி நாம் ஏன் முன்னேற முடியாது?" என்பது போன்ற கேள்விக்கணைகளை அவர் மக்களிடம் ஏவினார். நெஞ்சங்களில் நன்மையைத் தூவினார். நன்மையின் சக்தியில் நம்பிக்கையைத் தூண்டினார்.

மக்கள் மெல்ல மெல்லத் தயாரானார்கள். நிற வேற்றுமை வெறியை அடக்க வெறியோடல்ல, வீரியத்துடன் கிங் போராடினார். 'அமெரிக்க காந்தி’ என்று புகழடைந்த கிங் நடத்திய நிறவேற்றுமை எதிர்ப்புப் பேரணியில் சுமார் ஒரு லட்சம் பேர் கலந்து கொண்டது சரித்திரப் பிரசித்தி! அவ்வளவு கூட்டத்திலும் அடாவடித்தனங்கள் எதுவும் நடக்காமலிருந்தது வித்தையல்லவா! நன்மையின் சக்தி புரிந்த அற்புதம் இது.

('நன்மை தரக்கூடிய சக்திகளில் திடமான நம்பிக்கை' என்பது மேலான தனிமனித, சமுதாய வாழ்வுக்கான முதல்படியாக சுவாமி விவேகானந்தர் கூறுகிறார்.)

இதற்காக கிங் அரும்பாடுபட்டு மக்களைத் தயார்படுத்தினார். 1957- இல் கிங் ஆயிரக்கணக்கான மைல்கள் நடந்தார். 208 சொற்பொழிவுகள் செய்து மக்கள் சக்தியைத் திரட்டினார் என்கிறது அமெரிக்க 'ஜெட்' பத்திரிகை.

முடிவில் கறுப்பின மக்கள் தலைநிமிர்ந்தார்கள். கிங் பெற்ற வெற்றி சத்தியத்தின் வெற்றி. தம் வெற்றிக்குக் காரணமாக அவர் கூறியது என்ன? தமது இயக்கத்திற்கு 'ஏசுநாதர் ஆற்றலை அளித்தார், காந்திஜி வழிமுறை வகுத்தார்' என்றார்.

காந்திஜிக்குக் கூடுதல் சக்தி எப்படி கிடைத்தது?

கொள்கை வீரியத்துடனும், அமைதியாகச் சிந்திக்கும் ஆற்றலுடனும் மனங்களில், சமுதாயத்தில், நாட்டில், உலகில் உள்ள தீமைகளை, தீவிரவாதத்தை நீக்குவதையும், அதன் மூலம் இறைசக்தி அல்லது ஆன்ம சக்தி பெறுவதையும் காந்திஜி சத்தியாக்கிரகம் என்று அழைத்தார்.

இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தின்போது ‘இந்தியாவிற்குச் சுதந்திரம் வாங்குவது இருக்கட்டும். ஆனால் பெற்ற சுதந்திரத்தைப் பாதுகாப்பதற்கான மக்கள் எங்கே?' என சுவாமி விவேகானந்தர் கேட்டார். அந்தச் சிந்தனையின் தொடர்ச்சியாக காந்திஜியும், 'சுதந்திரம் பெற முதலில் மக்கள் தயாராக வேண்டும்' என்றார்.

தகுதியான மக்களுக்குத்தான் தகுதியான தலைவர்கள் கிடைப்பார்கள். ‘அரசன் எவ்வழியோ குடியும் அவ்வழியே’ என்பது எந்த அளவிற்கு உண்மையோ, அதே அளவிற்குக் ‘குடிகள் எவ்வழியோ அவ்வழியே அரசனும்’ என்பது ஆழ்ந்த சிந்திக்க வேண்டிய ஒன்று.

மனிதன் எதற்குத் தயாராக இருக்கிறானோ அதற்கானது தான் அவனுக்குக் கிடைக்கும் என்பது நியதி. மக்களின் தகுதிக்கு ஏற்பத்தான் அவர்களிடமிருந்து ஒருவன் தான் தலைவனாக முடியும். ஆதலால் தலைவர்களை உருவாக்குவதில் தனிமனித மற்றும் சமுதாயத்தின் பங்கும் பெருமளவில் உள்ளது என்பதை அனைவரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

காந்திஜி தம் போராட்டத்தின் ஒரு முக்கிய அம்சமாக அடிக்கடி உண்ணா நோன்பு மேற்கொண்டார். உண்ணாநோன்பினால் காந்திஜி, ஆங்கிலேயர்களை ஒழித்தே தீர வேண்டும் என்ற நம் மக்களின் தீவிரவாத வெறியை, கொள்கை வீரியமாக மாற்றிக் கொண்டிருந்தார். மக்கள் நாட்டுக்கும் மக்களுக்கும் சேவை செய்ய வேண்டும்; நாம் வாழ்வதற்கு இடம் அளித்துள்ள நாட்டைப் பற்றிய பெருமைகளை அறிந்து கொள்ள வேண்டும் போன்ற விஷயங்களைக் கூறி வெறியை வீரியமாக மாற்றிக் கொண்டிருந்தார்.

இவ்வாறு மனித உளவியல், சமூகவியல், அரசியல் மற்றும் ஆன்மீக விஷயங்களை ஆழ்ந்து சிந்தித்த மகாத்மா காந்தி, ‘சுவாமி விவேகானந்தரின் கருத்துகளை நான் ஆழமாகப் படித்துள்ளேன். அவரது நூல்களைப் படித்த பிறகு என் தாய் நாட்டின் மீது அன்பு ஆயிரம் மடங்காகப் பெருகியது' என்றார். இதனால் காந்திஜிக்குச் சுதந்திரப் போராட்டத்திற்கான கூடுதல் சக்தி விவேகானந்தர் மூலமாகக் கிடைத்ததை உணரலாம்.

ஆதலால் இன்று சமூக, கலாச்சாரச் சீர்திருத்தங்கள் பற்றிய புரட்சிகரமான திடீர் மாறுதல்களை விரும்பும் சிந்தனையாளர்கள் முதலில் அந்நியமோகத்தை விட்டு ஆழ்ந்து சிந்திக்கட்டும்; நம் பாரம்பரியத்தை உணரட்டும். எப்போதெல்லாம் நம் நாடு பொன்னாடாகத் திகழ்ந்திருக்கிறது என்பதை முதலில் அவர்கள் கற்கட்டும். எது இருந்தால் நாட்டில் எல்லா நலன்களும் இருக்குமோ, அதைப் பெறவும் தாங்கள் பெற்றது மட்டுமல்லாமல் அதை மக்களுக்கு வழங்கவும் அவர்கள் முயலட்டும்.

சுவாமி விவேகானந்தர் கூறுகிறார்: "நம் இயல்பிற்கு ஏற்பவே நாம் வளர வேண்டும். வெளிநாட்டுச் சங்கங்கள் நம்மீது திணித்துள்ள செயல் முறைகளைப் பின்பற்ற முயல்வது வீண். அவ்வாறு நடக்கவும் முடியாது. அப்படிச் செய்யாதது தெய்வாதீனமாக அமைந்துவிட்டது. கடவுளுக்கு நன்றி. வளைத்து நீட்டி, கொடுமைப்படுத்துவதன் மூலம் நம்மைப் பிற நாடுகளின் அமைப்பில் உருவாக்க முடியாது. மற்ற இனங்களின் சமூக அமைப்பு களை நான் நிந்திக்கவில்லை; அவை அந்த இனங்களுக்கு நல்லவை. நமக்கல்ல. அவர்களுக்கு இறைச்சியாக இருப்பது நமக்கு விஷமாகலாம். கற்க வேண்டிய முதல் பாடம் இது.

“தங்கள் பல்வேறு அறிவியல் அமைப்புகள், மரபுகளின் பின்னணியில் தற்போதைய அமைப்பு முறையை அவர்கள் பெற்றுள்ளார்கள். நம் பாரம்பரியத்திற்கு ஏற்ப, ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளின் செயல்களின் பின்னணியில் அமைந்த, நமக்குச் சொந்தமான முறையில்தான் நாம் இயல்பாகச் செல்ல முடியும். நம் சொந்தப் பாதையில்தான் சுலபமாகச் செல்ல முடியும். அதை நாம் செய்தாக வேண்டும்." (கொழும்பு முதல் அவ்மோரா வரை, பக் 210 ).

இவ்வாறு சிந்தனைகளாலும் செயல்களாலும் நம்மை வளரச் செய்து, நமக்கு தெய்வீக பலத்தைப் பெற்றுத் தரும் ஆச்சாரியர்களே, தலைவர்களே இப்போது மட்டுமல்ல, எப்போதும் நமக்குத் தேவை. ‘நீயும் முன்னேறி, பிறரையும் முன்னேற்று’ என்பது சுவாமி விவேகானந்தர் ஏற்படுத்திய செயல்முறை பாதை.

“எனது வீரக் குழந்தைகளே, நீங்கள் மகத்தான பணிகளைச் செய்யப் பிறந்தவர்கள் என்பதில் நம்பிக்கை கொள்ளுங்கள். சிறிய நாய்க்குட்டிகளின் குரைப்பைக் கேட்டு நீங்கள் அஞ்ச வேண்டியதில்லை. ஆகாயத்தின் இடியோசைகளைக் கேட்டும் நீங்கள் அஞ்ச வேண்டாம். எழுந்து நின்று வேலை செய்யுங்கள்” என்று சுவாமி விவேகானந்தர் நம்மை உற்சாகமூட்டிக் கொண்டே இருக்கிறார்.

யார் யாரையோ தலைவராகக் கொண்டு வாழ்க்கையில் ஏமாற்றம்தான் எல்லா நிலைகளிலும் பலருக்கும் ஏற்பட்டுள்ளது. நமது வாழ்க்கைத் தரம் உயர உயர... சிந்தனைகளின் தரம் உயர உயர நமது தலைவர்களின் தரமும் நிச்சயம் உயரும். உயர்வானவர்களையே நாம் தேடுவோம். சிறந்த தலைவர்களே நமக்கும் கிடைப்பார்கள்.